پتینه کاری در ایران به عنوان کهنه کاری و ساختن پوسته ای برای متریال های مختلف در جهت شبیه سازی آن با دیگر مواد مرسوم است به طور مثال ساختن و پرداخت کردن سطح روی یک ستون گچی و تبدیل آن به یک سنگ براق و صیقلی یکی از روش های پتینه کاری می باشد.پتینه کاری با روش های گوناگونی از زمان غارنشینی در بین جوامع مختلف مرسوم بوده ولی تکنیک ها و لوازم امروزی تغییرات بسیاری در این هنر ایجاد کرده است.
یکی از روش های پتینه کاری که بسیار مرسوم است را اکسیده کردن یا زنگار کردن می نامند. در این روش با اکسیده کردن سطوح فلزات بوسیله مواد شیمیایی برای کهنه نشان دادن اشیاء اقدام می کنند.این روش بیشتر در اکسسوری ها، لوسترها و لوازم منزل کاربرد دارند.
از دیگر روش های پر کاربرد در پتینه کاری استفاده از انواع رنگ ها و وسائل مرتبط برای ایجاد ترکیب رنگ های متفاوت و یا ساختن احجام گوناگون از جمله سنگ و آجر بر روی دیوارهاست. این روش در دکوراسیون داخلی پر طرفدار بوده و به علت قیمت مناسب آن بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.یک نکته بسیار مهم در این سبک از پتینه کاری،ماندگاری آن است چرا که بی تجربگی پتینه کار و یا استفاده از رنگ های نامناسب موجب از بین رفتن و پاک شدن آن بر مجاورت نور و مرور زمان می گردد.
برای ساختن مجلل ترین سالن های پذیرایی در منازل مسکونی از ورق های بسار نازک طلا و نقره استفاده می شود که به آن طلا کوب گفته می شود. طلاکوب را می توان یکی از روش های پتینه کاری نامید .استفاده از ورق های نازک طلا با عیار های مختلف تلالو و جلوه خاصی بر روی سطوح ایجاد می کند که بسیار هم چشم نواز بوده و هم ابهت خاصی به فضای پیرامون آن می بخشد. معمولاً طلاکوب را بر روی ابزرها،گچبری و یا بر روی سقف اجرا می کنند.